Your Heading

SKŁAD CHEMICZNY

Pyłek kwiatowy zbierany jest przez pszczoły w postaci tzw. obnóży pyłkowych. Jest dla pszczół niezbędnym pokarmem białkowym. Bez zapasów pierzgi (pyłek przechowywany w komórkach plastrów) niemożliwy jest normalny rozwój rodziny pszczelej – niezbędny jest bowiem dla larw i młodych robotnic.

Oprócz białek pyłek kwiatowy zawiera tłuszcze, węglowodany, witaminy zarówno rozpuszczalne w tłuszczach A, E i D oraz rozpuszczalne w wodzie B1, B2,B6, C, kwas pantotenowy, nikotynowy, foliowy oraz biotyna, rutyna i inozytol oraz składniki mineralne.

Wśród biopierwiastków występują makroelementy (wapń, fosfor, magnez, sód i potas) oraz mikroelementy (żelazo, miedź, cynk, mangan, krzem i selen) W skład związków azotowych wchodzą liczne aminokwasy (histydyna, cystyna, tryptofan, metionina, walina, leucyna). W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie pyłkiem jako środkiem odżywczym.

                                         

Badania nad jego właściwościami dowiodły, że może mieć zastosowanie w dietetyce ludzi jako bogate źródło witamin i łatwo strawnego białka. Zawiera też pewne substancje biologicznie czynne.

Pyłek kwiatowy spożywany w niewielkich ilościach ( z miodem lub z cukrem) jest wspaniałą odżywką wpływającą na poprawę ogólnego samopoczucia oraz zwiększania wagi ciała.

WŁAŚCIWOŚCI  BIOLOGICZNE  I  LECZNICZE  PYŁKU  KWIATOWEGO.

Pyłek kwiatowy odznacza się wysoką wartością odżywczą , wpływa na poprawę ogólnego samopoczucia i na zwiększenie masy ciała. Działa skutecznie w chorobie nadciśnieniowej i w stanach pozawałowych. Reguluje czynności jelit przy biegunce, pobudza apetyt, normuje procesy trawienne. Stosowany też w niektórych schorzeniach układu nerwowego oraz cukrzycy. Zmniejsza napięcie nerwowe, poprawia sprawność umysłową , co wiąże się z lepszym ukrwieniem mózgu. Wykazuje działanie przeciwzapalne i ma właściwości odtruwające. Pyłek kwiatowy obniża w surowicy krwi zawartość lipidów całkowitych, triglicerydów, cholesterolu całkowitego. Wpływa na zahamowanie zmian miażdżycowych naczyń mózgowych i na poprawę krążenia mózgowego. Pyłek kwiatowy polecany jest w ostrych i przewlekłych stanach zapalnych wątroby. Pyłek kwiatowy z dobrym skutkiem stosuje się w leczeniu niedokrwistości z niedoboru żelaza.  W wyniku terapii stwierdza się wzrost hemoglobiny, liczby czerwonych krwinek i poziomu żelaza. Pyłek kwiatowy działa skutecznie w chorobie wrzodowej dwunastnicy.

Właściwości odżywcze pyłku, a także regulujące procesy przemiany materii, wykorzystywane są między innymi w braku apetytu u dzieci, opóźnionym rozwoju oraz niedożywieniu u dzieci i dorosłych. Wskazane jest też podawanie pyłku kwiatowego w okresie rekonwalescencji, po operacjach chirurgicznych, u osób wykonujących ciężką pracę fizyczną i umysłową. Stwierdzono także korzystny wpływ pyłku w cukrzycy oraz jako środka zabezpieczającego przed grypą. Pyłek kwiatowy przyjmowany systematycznie pozwalał na szybsze wyleczenie chorych z zakażeniami górnych dróg oddechowych. Korzystne działanie pyłku kwiatowego w stanach zapalnych gruczołu krokowego. Ponadto pyłek kwiatowy usprawnia opróżnianie pęcherza moczowego. Pyłek kwiatowy stosowany jest wspomagająco w leczeniu depresji i apatii Działanie poprawiające wzrok – pyłek poprawia ostrość widzenia (skutek dużej zawartości witaminy B2 i innych bio-elementów)

SPOSOBY PODAWANIA PYŁKU I DAWKOWANIE

Leczniczo stosuje się u dorosłych 20-40 g pyłku kwiatowego dziennie. Jeśli przyjąć, że łyżeczka od herbaty odpowiada 7,5 g pyłku, to dawka dzienna wynosi 3-5 łyżeczek tego produktu dla osób dorosłych i 1-2 łyżeczki dla dzieci. Pyłek kwiatowy przyjmuje się zazwyczaj 3 razy dziennie przed jedzeniem. Czas leczenia wynosi 1-3 miesiące, przy czym leczenie można powtarzać 2-4 razy w ciągu roku. Najlepiej przeprowadzić kurację na przełomie zimy i wiosny oraz lata i jesieni. Na ogół łącznie z innymi środkami leczniczymi, a także w schorzeniach przewlekłych, stosuje się mniejsze dawki pyłku.

W celu zwiększenia przyswajalności przez organizm, ziarna pyłku rozdrabnia się przez zmielenie lub poddaje działaniu ciepłej wody. W środowisku wodnym ziarna pyłku pęcznieją i po 2-3 godzinach pękają uwalniając swoją zawartość. Często tak przygotowany pyłek nosi nazwę enzymatycznego. Do tego celu stosuje się także mleko, soki owocowe i warzywne. Pyłek kwiatowy (zmielony) można mieszać z różnymi produktami spożywczymi w proporcji od 1:1 do 1:4. Przyjmuje się go wówczas w ilości 1 łyżki stołowej 3 razy dziennie.

Uwaga :  pyłek kwiatowy nierozdrobniony, dokładnie żuty przed połknięciem, jest wykorzystywany przez organizm tylko w około 10-15%. Po rozdrobnieniu mechanicznym lub napęcznieniu i pęknięciu ziaren, dostępność składników biologicznych pyłku wzrasta od 60 do 80%.

Zapobiegawczo stosuje się 10-15 g pyłku dziennie. W ramach normalnej diety poleca się przyjmowanie 5-10 g pyłku dziennie.

Przepisy z pyłkiem :

  1. Pyłek, obnóża Do ½ szklanki letniej wody, mleka wsypać łyżkę obnóży pyłkowych i pozostawić na kilka godzin. Następnie lekko podgrzać, dosłodzić miodem do smaku. Spożywać na czczo rano i wieczorem. Zalecana długość kuracji 1-2 miesiące.
  2. Pyłek sproszkowany. Sproszkować pyłek w młynku do kawy. Zażywać z dodatkiem napojów.
  3. Krem pyłkowy. Wymieszać 20% pyłku z 80% miodu. Zamiast miodu może być użyty serek, dżem.
  4. Pasta pyłkowa. Wymieszać 500 gram pyłku z 500 gramami miodu, przekręcić kilka razy przez maszynkę do mięsa. Przed zastosowaniem określonego przepisu należy skonsultować się z lekarzem czy nie ma uczulenia na pyłek kwiatowy.

 

Dodaj komentarz

Scroll to Top